Σε περιοχές υψηλής σεισµικότητας ο ανεπαρκής αντισεισµικός σχεδιασµός των κατασκευών εδαφικής αντιστήριξης µπορεί να οδηγήσει σε αστοχία, για την αποφυγή της οποίας απαιτείται σε πολλές περιπτώσεις η υπερδιαστασιολόγηση των δομικών στοιχείων της κατασκευής που έχει σαν συνέπεια την αύξηση του κόστους.

Η χρήση συµπιεστού παρεµβλήµατος EPS ως µέσου µόνωσης έναντι των σεισµικών εδαφικών ωθήσεων που ασκούνται σε κατασκευές εδαφικής αντιστήριξης έχει ερευνηθεί και μελετηθεί στο Πανεπιστήμιο Πατρών και τα αποτελέσματα ήταν θετικά. Με την προτεινόμενη μεθοδολογία σχεδιασμού τοίχων αντιστήριξης, επιτυγχάνεται οικονομία μέχρι και 40% σε σχέση με το κόστος ενός συμβατικού τοίχου αντιστήριξης σκυροδέματος. Διαπιστώθηκε επίσης ότι η μονωτική ικανότητα του EPS οφείλεται κατά κύριο λόγο στη συμπιεστότητα του και σε πολύ μικρό ποσοστό στην ελαφρότητά του. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων υποδεικνύουν επιπλέον ότι η μονωτική αποτελεσματικότητα αυξάνεται με την αύξηση του πάχους του παρεμβλήματος και τη μείωση της πυκνότητας του και είναι εφικτές τιμές αποτελεσματικότητας Αr μεγαλύτερες του 80%. Με βάση την παρατήρηση ότι η σχέση: αποτελεσματικότητα – πάχος παρεμβλήματος γίνεται έντονα μη-γραμμική για τιμές Ar>50%, συνιστάται από οικονομοτεχνική άποψη ο σχεδιασμός σεισμικά μονωμένων τοίχων αντιστήριξης με βάση την τιμή Αr=50%. Επίσης, με στόχο τη μείωση των στατικών (άμεσων και ερπυστικών) και σεισμικών παραμορφώσεων του επιχώματος συνιστάται η χρήση υλικού EPS100.

Με βάση τα διαθέσιμα αποτελέσματα των αναλύσεων προτείνονται οι ακόλουθες τιμές του πάχους παρεμβλήματος ΕPS 100 (σc10=100kPa) που απαιτείται για την επίτευξη της τιμής Ar=50%, ως συνάρτηση του ύψους του τοίχου και της έντασης της κίνησης βάσης.